Biologische betekenis van het zenuwstelsel
Het zenuwstelsel is het orgaansysteem dat bij dieren een coördinerende rol speelt bij alle handelingen, zoals het aansturen van de spieren, het verwerken van zintuiglijke prikkels en bij hogere diersoorten de emotionele en cognitieve processen. Het zenuwstelsel ontstaat uit het ectoderm. De neurale plaat (mediane verdikking van het ectoderm) zakt als een goot in. De beide randen (neurale wallen) vergroeien en er ontstaatde neurale buis. Deze maakt zich vrij van het ectoderm en vormt de aanleg van ruggemerg en hersenen, neurale buis, autonome zenuwstelsel. Biologische betekenis van het zenuwstelsel Al met al is het zenuwstelsel een enorme biologische computer, bestaande uit een netwerk van gebieden die er samen voor zorgen dat we kunnen reageren op de buitenwereld en kunnen voelen wat het lichaam voelt en nodig heeft.
Functie zenuwstelsel Het zenuwstelsel is samen met het hormoonstelsel verantwoordelijk voor de communicatie in ons lichaam. Met het zenuwstelsel kunnen cellen op afstand met elkaar praten door elektrische prikkels die we actiepotentialen noemen.
Biologische processen zenuwstelsel Het zenuwstelsel is belangrijk omdat het je spieren aanstuurt en de prikkels die je van zowel binnen als buiten je lichaam krijgt verwerkt en daarop reageert. Het zenuwstelsel bestaat dan ook uit het gehele systeem van zenuwen in je lichaam.
Functie zenuwstelsel
Het zenuwstelsel is een groot en belangrijk systeem dat door je hele lichaam loopt (zie Figuur 1). Het bestaat uit twee delen: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Deze twee werken samen en staan met elkaar in verbinding. Het zenuwstelsel is het orgaansysteem dat bij dieren een coördinerende rol speelt bij alle handelingen, zoals het aansturen van de spieren, het verwerken van zintuiglijke prikkels en bij hogere diersoorten de emotionele en cognitieve processen. Het zenuwstelsel wordt bestudeerd door de neurofysiologie en de neurologie.Zenuwstelsel werking
Werking zenuwstelsel. De werking van het zenuwstelsel verloopt veelal in een bepaald patroon dat uit drie functionele fasen bestaat: sensorische input, verwerking en motorische input. Fase 1 – Sensorische input: Een verandering, inwendig of uitwendig, zal door het lichaam waargenomen moeten worden. Dit gebeurt door middel van sensoren. Het zenuwstelsel is een groot en belangrijk systeem dat door je hele lichaam loopt (zie Figuur 1). Het bestaat uit twee delen: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Deze twee werken samen en staan met elkaar in verbinding. Zenuwstelsel werking Werking van het zenuwstelsel Er werd al uiteengezet, dat de buitengewone prestatie van de zenuwcellen en de uitsteeksels daarvan daarin gelegen is, dat ze in staat zijn impulsen van en naar andere lichaamscellen te leiden en ze ook onderling uit te wisselen en te coördineren.Biologische processen zenuwstelsel
Al met al is het zenuwstelsel een enorme biologische computer, bestaande uit een netwerk van gebieden die er samen voor zorgen dat we kunnen reageren op de buitenwereld en kunnen voelen wat het lichaam voelt en nodig heeft. Het zenuwstelsel is een organenstelsel dat regelt dat spieren en klieren worden aangestuurd. De spieren en klieren worden de effectoren genoemd (daar vindt het effect plaats). Hiervoor verwerkt het zenuwstelsel informatie vanuit de zintuigen (ook vanuit interne ‘sensoren’).Homeostase zenuwstelsel
Dat deel van het zenuwstelsel dat zich in de eerste plaats bezighoudt met homeostase, is het autonome zenuwstelsel. Dit houdt zich bezig met de automatische regulatie van organen, zoals hart, longen, maag, darmen, blaas, geslachtsorganen en bloedvaten. Homeostase = proces waarbij het inwendig milieu zoveel mogelijk in evenwicht wordt gehouden, ondanks veranderingen in het externe milieu; Extern milieu = de omgeving buiten een organisme. Hierbij horen ook de inhoud van het spijsverteringsstelsel en de inhoud van het ademhalingsstelsel.- Homeostase zenuwstelsel Homeostase is een fysiologisch proces, waarbij organismen het inwendig milieu van biochemische en biofysische processen in evenwicht houden, ondanks veranderingen in de omgeving waarin het organisme zich bevindt.